|
شنبه ۰۱ ارديبهشت ماه ۱۴۰۳ ( 2024 - Apr - 20 )
تقدیر از « پنجه های دُرافشان» آهنگساز پیشکسوت شیرازی
تاریخ انتشار : ۲۸ آذر ماه ۱۳۹۶
مراسم اعطای دهمین نشان مفاخر فارس با عطای این نشان به حسن صفری، نوازنده و آهنگساز پیشکوست شیرازی برگزار شد؛ در این رویداد با عنوان «این پنجه های دُرافشان» فیلم مستند زندگی و آثار استاد حسن صفری ساخته پویا کنگاوری مستندساز شیرازی نمایش داده شد.
مدیر دانشنامه فارس در این مراسم تاکید کرد که استاد حسن صفری به گواهی آثارش، تفکر موسیقایی فرهنگ اصیل سرزمینش را به دوش کشیده و ماهیتی به آن می‌بخشد که خاص آثار اوست.
کوروش کمالی سروستانی گفت: " خوشا شیراز "، "آفتو جنگ"،"اهل وفا" ،"هونونوی" و بسیار ضرب‌آهنگ‌های دگر که در ذهن و زبان تکرار می‌شوند، بلندای نام استاد موسیقی فارس زرخیز را، استاد حسن صفری را، در کوچه‌پس کوچه‌های نسترن نشان خاطراتمان تداعی می‌کند؛ تا با عبور از پرندِ رنگ رنگِ آرزوهامان، در وسعتی خواستنی و نیلگون، آمالمان را نقش دوام زند.
وی افزود: گویی با طنین هر آوایی از زخمه‌های سازش، بر بیکرانگی نقره‌فام هستی، تکاپوی معنا را در ذهن مرور می‌کنیم و حدیث غربتی را که از گاهِ هبوط آدم و تا هماره هنوز، بر این ناسوت نامانا، به جان هوش کشیده‌ایم؛ در صمیمیتی سیّال، التیام می‌بخشیم؛ که گویی سرشت موسیقی را و آوای موسیقایی را، از جنس ملکوت سرشته‌اند تا در این خراب‌آباد گمنامی، روان خسته‌مان را در تکاپویی غریب، آرام بخشد و چنین است که گاه در ربنّایی و گاهی در کلامی خوش و دیگرگاه بی‌طنین کلامی، در اصواتی خوش، غربت ناخواسته و نادانسته وجودی‌مان را حلاوتی از جنس قرب می‌بخشیم!
کمالی ادامه داد: تدبیر در تقدیر استاد حسن صفری چنان رفته بود، تا با حدیثی شریف، به نمناکی باران و دلپذیری اصواتی خوش و موزفون، زخمه بر ساز زند و به آواز پر جبریلی که در آن مستور است، روحنواز بی‌قرارانی باشد که حدیث شور و شیدایی را به خامه جان دریافته‌اند.
مدیر دانشنامه فارس افزود: استاد حسن صفری به گواهی آثارش، تفکر موسیقایی فرهنگ اصیل سرزمینش را به دوش می‌کشد . نرم آهنگ صادقانه سازش بر این عنصر پای می فشرد و بدان هویت و ماهیتی می‌بخشاید که خاص آثار اوست.
کمالی ادامه داد: این شور درونی با ساز نوازی های استاد حسن صفری، به گونه‌ای پدیدار می‌شود که فارغ از سیر اندیشه‌های ملال‌انگیز، تا بلندای جان بخشی خیال و سلوک ذوقی، سیر می‌کنیم و همنوا با ضرباهنگ تارش، دمی چند می‌آساییم و کار جهان را به کام خویش می‌یابیم و به تکرارِ سرخوشانه، حدیث یار بر زبان می‌رانیم: "سخت گیرد جهان بر مردمان سختگیر!" گویی هنرش آیینه‌ای است برای بازگشت به قطب درون ذاتی ما، روزنه ای برای دیدار دیگرباره زیبایی، تمثیل شیدایی و تجلی هر آنچه خیال باطنی است؛ خیالی که جان مایه‌اش، قالب هنرهای اوست؛ هنرهایی برخاسته از نیستان ذات او.
وی در وصف صفری افزود: نت‌آوای تارش که برمی‌خیزد، احساس ، ادراک و عاطفه را با هر معیار ذوقی به کار می‌جوید، تا تلاطمی آرام‌وش را در گوشِ هوش بنشاند و این گونه است که با ضرباهنگ آوایش، خاطره‌ها را بر ضمیر خودآگاه و بودِ ناخودآگاهمان نقش می‌زند.
کمالی گفت: استاد حسن صفری به گواهی کارنامه عمرش، از شیراز تا انستیتوی عالی هنر تهران، از حضور در نزد استاد حبیب صالحی تا فعالیت در آموزش و پرورش ، فرهنگ و هنر فارس و صدا و سیمای مرکز فارس، از رهبری ارکستر فرهنگ و هنر فارس تا اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، از اجرای " ملاقات گوته و حافظ" در وایمار، زادگاه گوته شاعر شهیر آلمان و همنوازی با زنده یاد جلال ذوالفنون در تالار وحدت و تا همیشه، و تا کنون، بر بلندای موسیقی این سرزمین خوش درخشیده است.
وی ادامه داد: صفری با هر تارنوازی بی‌بدیلش، در امواج کف‌ها و ستایش‌ها، نام شیراز را و نام شیرازیان را در پیوندی مبارک از شعر و موسیقی شیراز که خاص اوست، بر بلندای نام‌آوری و مباهات نواخته است.
شیراز اما، امروز به داشتن گنجینه گرانبار و تکرارناشدنی اش می بالد و اینک ما نیز تا همیشه تاریخ به داشتن بزرگانی چون استاد حسن صفری بر خود می‌بالیم و کلاه تکریم از سر برمی‌گیریم و مفاخرانه بلندای حضورش را ارج می‌نهیم؛ چراکه او بی‌شک بخشی از روح مانای شیراز است.
